Velen van ons die op campings rondom Venetië verblijven spitten grondig het internet door om zo veel mogelijk over de beroemde stad in Italië te weten te komen. Zo ook ik toen ik vorig jaar naar Venetië zou gaan. Zo wist ik dat de stad onderverdeeld was in een stuk op het vasteland, waarvan bijna tweederde van de Venetianen woont, én het ons bekende ‘natte gedeelte’, zeg maar. Je kan je echter nog zo inlezen op de stad en foto’s bekijken, niets haalt het bij de verpletterende indruk die een eerste bezoek aan Venetië bij je achterlaat.
Auto’s zijn niet toegelaten op de eilanden maar het openbaar vervoer met waterbussen, vaporettes genaamd, werkt er perfect. Gelukkig had ik een plattegrondje meegenomen want je verdwaalt er zo. Het ene kanaaltje lijkt zoveel op het andere en echte blokken zijn er ook niet, het kronkelt allemaal door elkaar. De beroemde Basiliek van San Marco, gebouwd in 1060 is met recht de mooiste van Europa. De vele koepels, bogen, torentjes, gebeeldhouwde figuren doen je duizelen en alle besef van tijd en plaats vergeten.
Overweldigende kleuren all ‘over the place’
Iets wat me ook meteen opviel waren de vele gekleurde gevels, bruggen en kades. Als ze me zouden vragen wat ik het bijzondere aan Venetië vond, zou ik dat aangeven als iets wat me het meest opgevallen is, naast de vele kanalen en watersteegjes natuurlijk. Ik heb ook een tocht gemaakt naar andere eilandjes in de lagune en helemaal in de oostelijke hoek ligt ligt Burano. Het is daar minder druk en de bebouwing is minder hoog maar wat een kleuren! Iedereen heeft zijn huis in zijn favoriete kleur geschilderd. Schitterend gewoon!
Kleuren zijn blijkbaar altijd heel belangrijk geweest bij de Venetianen. Niet alleen de gebouwen en straten staan er gekleurd op, ook hun kunst is rijkelijk versierd en van kleuren voorzien. Denk aan schilder- en beeldhouwwerken uit de renaissancetijd. Als liefhebber van kunst heb ik vanzelfsprekend ook een bezoek gebracht aan het museum van, het meest bekende voormalige Venetiaanse nationale product, glas. Het glasmuseum is gevestigd op Murano en ook in het Venetiaanse glas trekt het rijkelijke kleurgebruik meteen de aandacht.
Culinair Venetië
Na een dagje campo’s, palazzo’s en musea huppelen gaat er wel een tongstrelende maaltijd met een goed glas wijn in. Met de voortreffelijke Italiaanse keuken in mijn achterhoofd moest me dat toch wel lukken dacht ik. Dat viel echter een beetje tegen. Veel betaalbare restaurants verkochten veelal alleen ‘de snelle hap’ en wilde je echt een goed verzorgde maaltijd met eerlijke producten betaal je de hoofdprijs.
Waar je wel goed kan eten is op het kleurrijke Burano. Daar vind je net over het houten steigertje als je van de vaporette afstapt enkele leuke restaurantjes die zich gespecialiseerd hebben in het maken van gerechten met uitsluitend streekproducten. Daar op het terras gezeten, nippend aan je refosco, proef je aan je tomaat pas echt de Italiaanse zon en heeft je vis de mild zilte smaak van de Lagune di Venezia.